همه آه می کشند
نقاشی هایی شبیه به هم
مال یکی پر رنگ تر
مال یکی پر سوز تر
همه چقدر خسته شده اند از این دنیا
چه گناهی دارند اهالی امروز
که جای یک زندگی ساده از آب و نان و گوسفند
یک تاریخ مایوس بزرگ روی دوششان نشسته
همه خیلی خسته اند
خوابشان می آید
جهاندار
چراغ را خاموش کن
بگذار دیگر بس شود